الفبا: در حالی‎که نیروهای امنیتی در تلاش‎اند تا تظاهرات بهار عربی را سرکوب کنند، کودکان، اعضای خانواده و عزیران خود را از دست می‎دهند و زخم‎هایی را متحمل می‎شوند که می‎تواند تا پایان عمر با آنها همراه باشد.

پانزده ماه است که چرخه بی پایان تظاهرات مسالمت آمیز و سرکوب خشونت بار در بحرین ادامه دارد؛ جزیره کوچک عربی که در آن دولت سنی مورد حمایت آمریکا بر اکثریت شیعه حکومت می‎کند. در این شرایط پیچیده‎ای که عربستان به بهانه مقابله با نفوذ ایران بر شیعیان منطقه و دفاع از سلطنت به این کشور سرباز می‎فرستد و مبارزات دموکراسی خواهانه مردم بحرین همچنان ادامه دارد، آنچه که کمتر دیده می‎شود، کودکان این کشور هستند.

به گزارش آتلانتیک، “حقوق بشر در اولویت” یک سازمان مردم نهاد آمریکایی است که از بیش از یک سال پیش و زمان آغاز جنبش بهار عربی در بحرین بسیار فعال بوده است و سعی کرده از طریق پروژه‎ای تحت عنوان “از منظر چشم کودکان” منازعات جاری در این کشور را از دید کودکان ببیند و تاثیر این تنش‎ها بر زندگی آنها را بررسی کند.

دو تن از فعالان محلی این سازمان که در حال حاضر به‎دلایل سیاسی در زندان هستند، از کودکانی که به‎طور مستقیم تحت تاثیر این خشونت‎ها و سرکوب‎ها آسیب دیده‎اند خواسته‎اند تا آنچه در ذهن‎شان می‎گذرد را نقاشی کنند.

برایان دولی، مدیر برنامه مدافعان حقوق بشر این سازمان که سال گذشته سفرهای مکرری به بحرین داشته است می‎گوید: ” این برنامه از اواخر سال گذشته آغاز شد. من در بحرین بودم و دولت تلاش می‎کرد تا اوضاعی را که به شهادت همگان یک بحران وحشتناک حقوق بشر بود بازگشت به شرایط عادی وانمود کند. آنها امیدوار بودند تا به مردم بقبولانند که همه چیز خوب و عادی است. اما مردم اصرار داشتند تا برنامه “یک قیام در ماه آوریل” را برگزار کنند و ان قسمت از چهره بحرین را که دولت درباره آن سکوت می‎کرد را به نمایش بگذارند.”

از زمانی که تظاهرات شروع شده، چند ده نفر در این کشور کوچک با جمعیتی معادل ۱٫۲ میلیون نفر و نسبتا ثروتمند کشته شده اند. این کشته ها و تعداد بسیار زیاد زندانیان سیاسی متعلق با جامعه حداکثری شیعه بوده اند. این‎ها ضربه احساسی بسیار سنگینی برای کودکان بوده است و در نقاشی‎های آنها می‎توان تکرار خشونت، اندوه و از دست دادن عزیزان را به وضوح دید.

b_550_300_16777215_00___images_stories_interview_1.jpg

۱٫ مریم ۱۳ ساله. دختر یک زندانی سیاسی محکوم به سه سال حبس است. مریم تظاهرکنندگان را در حین تجمع در میدان لوءلوء با لبخند نقاشی کرده است. بنای یادبود لولو که ۱۱ مارس سال گذشته توسط نیروهای امنیتی تخریب شد، مرکز گردهمایی معترضان در منامه، پایتخت بحرین بود و به نماد مبارزات دموکراسی خواهانه مردم تبدیل شده بود. تظاهر کنندگان نقاشی او شعار “مرگ بر حمد” را سر می‎دهند و پلیس به روی آنها آتش گشوده است.

b_550_300_16777215_00___images_stories_interview_2.jpg

۲٫ احمد ۱۱ ساله. او این نقاشی را برای برادر ۱۴ ساله‎اش کشیده است که توسط یک پلیس ضد شورش طی یک تظاهرات مسالمت آمیز کشته شده است.

b_550_300_16777215_00___images_stories_interview_3.jpg

۳٫ مریم ۷ ساله. او می گوید که این نقاشی او و خواهرش را نشان می‎دهد که برای کمک به عموی‎شان که تیر خورده می‎دوند. عکس‎هایی از جسد او پس از این واقعه به‎طور گسترده‎ای در بحرین پخش شد. در این نقاشی هم بنای لوءلوء مشاهده می‎شود.

b_550_300_16777215_00___images_stories_interview_4.jpg

۴٫ زهرا، ۸ ساله. او دو برادرش را در لباس فوتبال نقاشی کرده است که هر کدام از آنها به دلایل سیاسی به ۱۵ سال حبس محکوم شده‎اند.

b_550_300_16777215_00___images_stories_interview_5.jpg

۵٫ عمار، ۱۵ ساله، پرچمی را نقاشی کرده که روی آن نوشته شده: “شهدا افتخار ما هستند”. برادر عمار توسط نیروهای امنیتی کشته شده است.

b_550_300_16777215_00___images_stories_interview_6.jpghttps://mail.google.com/mail/?tab=wm#inbox?compose=148270f036727dd8

۶٫ علی، ۱۱ ساله. علی‎رغم آنکه پسرعموی او با شلیک و آتش زدن مستقیم محفظه گار اشک آور توسط نیروهای امنیتی کشته شده است، علی گروهی از تظاهرکنندگان مشابه را کشیده که دست‎های هم را در میدان لوءلوء گرفته‎اند.

b_550_300_16777215_00___images_stories_interview_7.jpg

۷٫ علی ۸ ساله. پدر علی در تظاهرات و در حالی‎که با بالا بردن دست‎هایش از تظاهرکنندگان می‎خواسته که عدم خشونت را رعایت کنند کشته شده است. در نقاشی علی تظاهرکنندگان به نشانه حرکت صلح آمیز دست‎های شان را بالا برده‎اند.

b_550_300_16777215_00___images_stories_interview_8.jpg

۸٫ زهرا، ۵ ساله. او می‏گوید که خورشید به‎خاطر مرگ عموی او به‎دست نیروهای امنیتی غمگین است.

b_550_300_16777215_00___images_stories_interview_9.jpg

۹٫ علی، ده ساله. او نقاشی خود را این‏گونه توصیف می‏کند: “بنای لوءلوء خونریزی می‎کند” و “مردم خواهان سرنگونی رژیم هستند.” علی دو پسرعموی خود را از دست داده، یکی از آنها توسط نیروهای امنیتی در میدان لوءلوء کشته شده و دیگری که پنج ساله بوده در اثر خفقان ناشی ار گاز اشک‏آور در خانه جان خود را از دست داده است.

b_550_300_16777215_00___images_stories_interview_10.jpg

۱۰٫ حسین ۹ ساله. او نیروهای امیتی را نقاشی کرده که پس از یک دوره تحمل تظاهرات در اوایل سال ۲۰۱۱ میدان لوءلوء را تصرف کردند. کسی که پیشاپیش جنبش به تصویر کشیده شده احتمالا پدربزرگ حسین است که در یک حمله کشته شده است.

b_550_300_16777215_00___images_stories_interview_11.jpghttps://mail.google.com/mail/?tab=wm#inbox/147ed8229be8549a?compose=148270f036727dd8

۱۱٫ الیاس، ۱۱ ساله. نقاشی او تظاهرکنندگان را در حال شعار “صلح آمیز، صلح آمیز” و کشته شدن نشان می‎دهد؛ همان‎گونه که عمویش جان خود را از دست داد. او در گوشه سمت راست برادرش را نقاشی کرده که به مرگ محکوم شده و در حال حاضر در زندان است.

b_550_300_16777215_00___images_stories_interview_12.jpg

۱۲٫ وسام، ۱۰ ساله. او تظاهرکنندگان را با لبخند و در حال محاصره توسط تانک‎ها و هلیکوپترها کشیده است. پدربزرگ او در میدان لوءلوء توسط نیروهای امنیتی کشته شده است.

b_550_300_16777215_00___images_stories_interview_13.jpg

۱۳٫ فاطمه، ۱۰ ساله. پدر او در حالی‎که برای یک کار عادی در خیابان بوده، به دلایل نامعلوم توسط نیروهای امنیتی کشته شده است.

b_550_300_16777215_00___images_stories_interview_14.jpg

۱۴٫ هاجر، ۷ ساله. تظاهرکنندگان را در حال حمل شعارهای “مرگ بر حمد” و “مردم سرنگونی رژیم را می‎خواهند” نقاشی کرده است.

b_550_300_16777215_00___images_stories_interview_15.jpg

۱۵٫ علی، ۴ ساله. او مادر و دو خواهرش را در کنار مردی کشیده که به گفته او به‏ جای پدرش، یک پلیس مسلح است.

 

(Visited 65 times, 1 visits today)