چرا من برای کودکان می‎نویسم؟

در شماره جدید ماهنامه تجربه (بهمن ۱۳۹۳) بخشی از خطابه نوبل ایزاک باشویس سینگر – برنده نوبل ادبیات ۱۹۷۸ – ترجمه شده که در آن به دلایل نگارش برای کودکان اشاره شده است: … خانم‎ها و آقایان، حدود پنج هزار دلیل برای اینکه چرا من برای کودکان می‎نویسم وجود دارد ولی به دلیل ضیق وقت فقط ده مورد را ذکر می‎کنم:
– کودکان کتاب‎ها را مطالعه می‎کنند، بررسی نمی‎کنند. به خاطر یک نقد جار و جنجال راه نمی‎اندازند.
– کودکان کتاب‎ها را به خاطر کشف هویت نمی‎خوانند.
– آنها کتاب‎ها را به خاطر رهایی از گناهان‎شان یا فرو نشاندن عطش تمرد یا خلاصی از انزوا نمی‎خوانند.
– آنها از روان‎شناسی پرهیز دارند.
– آنها از جامعه‎شناسی متنفرند.
– آنها تلاشی برای فهم کافکا یا شب‎زنده‎داری فینگن‎ها نمی‎کنند.
– آنها هنوز به خانواده، خدا، فرشتگان، شیاطین، جادو، جن و پری و چیزهای به اصطلاح کهنه اعتقاد دارند.
– آنها عاشق داستان‌های جالبند، و نه تفسیر کتاب‎های راهنما یا پانویس‎ها.
– وقتی کتابی خسته کننده را می‎خوانند بدون هیچ شرم یا خجالتی خمیازه می‎کشند.
– آنها برای بازگرداندن انسانیت به خویشتن چشم انتظار نویسندگان محبوب‎شان نمی‎مانند. نوجوانان می‎دانند که این امر نشانه قدرت آنان نیست. فقط بزرگترها ممکن است از این توهمات کودکانه داشته باشند.