فرزند‌پروری در عصر رسانه
کتاب فرزند‌پروری در عصر رسانه، با ترجمه محمدرضا رستمی و فروغ ادریسی را انتشارات همشهری منتشر کرده است.
کتاب نوشته گلوریا دییکاتانو است و در اندازه وزیری کوچک، شمارگان ۲ هزار نسخه، قیمت ۲۴ هزار تومان و ۲۷۴ صفحه متن برای بار نخست تابستان ۱۳۹۳ روانه بازار شده است.
چالش‌ها‌ی فرزند‌پروری، اصلاح هویت فرزند‌پروی، نداشتن ارتباط عاشقانه والد ـ فرزندی، برخوردار شدن از یک زندگی غنی درونی، تصویرسازی یا تخیل، بیان خلاقانه، همکاری و مشارکت به شیوه‌ای برای ارتباط، پیش به سوی فرهنگی خودساخته، ۸ فصل اصلی هستند که کتاب بر آن اساس تنظیم و تدوین شده است.
نویسنده در معرفی موضوع آورده است: اغلب گفته میشود: «برای بزرگ کردن یک کودک، نیرویی به اندازه یک شهر نیاز است». برای اینکه یک پدر یا یک مادر تأثیرگذار باشیم، بایستی بر منابع بیرون از خود متکی باشیم. منابع اجتماعی، فرهنگی و روحی ـ روانی برای حمایت، تقویت و تجدید قوای ما به عنوان سرپرست یک خانواده ضروری هستند. می‌توان این منابع جمعی را به یک محیط آبخیز تشبیه کرد… به‌طور طبیعی انتظار ما این است که این مجموعه آبخیز، عاری از سموم باشد… ما میتوانیم تمام کتاب‌های جدید درباره تربیت کودک را بخوانیم، به‌دنبال پاسخ‌هایی از متخصصان در اینترنت باشیم، و به سختی برای حمایت از کودکان خود بکوشیم… امروزه، نیروی بیرونی قابل توجهی، فرزند‌پروری ما را تحت تأثیر قرار میدهد. تا زمانی که ما این نیرو را درک نکرده و مهار نکنیم، برای تربیت صحیح فرزندانمان به‌طور کامل، قدرت نخواهیم داشت…
رویه یا لایه تاریک‌تر فرهنگ برخاسته از صنعتـ که از صفحه‌های رسانه‌ای منتقل میشود. به این معنی است که پیام‌هایی که انتقال داده میشوند همیشه با آنچه ما والدین برای فرزندانمان میخواهیم مطابقت ندارند. این نوع فرهنگ، برای بشر تازگی دارد؛ بنابراین، فرزند‌پروری نیز هنوز برای این شرایط، تازه است. حتی اگر ما تلویزیون را در خانه‌های خود خاموش کنیم… باز هم فرزندان ما در فرهنگی برخاسته از صنعت زندگی کرده و نفس میکشند.
به طور ایده‌آل، ما در فرهنگی بزرگتر زندگی کرده‌ایم که ارزش‌ها، اخلاقیات، گرایش‌ها و رفتارهایی که به فرزندانمان آموزش داده‌ایم را تأیید میکند؛ فرهنگی که صدای والدینی ما را تصدیق میکند. اما ما این کار را انجام نمیدهیم …
تأثیرات فرهنگی نسبت به تأثیرات فردی یا اجتماعی فراگیرتر هستند. به‌عبارتی، تأثیرات فرهنگی شبیه هوای نامحسوس هستند و همواره حضور دارند؛ مانند بخشی از ما که به ندرت به آن توجه میکنیم؛ اما به‌خاطر اینکه به شدت طرز تفکر افراد را نسبت به خود و سایرین تحت تأثیر قرار میدهند. بسیار قوی هستند. تأثیرات فرهنگی، تصویر درونیای که هر یک از ما از دنیا داریم را به‌شدت تحت تأثیر قرار میدهند. این تصویر درونیای یا مدل ذهنی شامل فرضیات و تعمیم‌های عمیقاً ثابتی هستند که فهم ما را از دنیا و ذهنیتی که در مورد موقعیت خود در دنیا داریم تحت تأثیر قرار میدهند. مدل‌های ذهنی، به‌عنوان مرکز ارجاعی برای کمک به ما در ایجاد یک هویت شخصی، چه به‌طور فردی و چه به‌طور گروهی عمل میکنند. ما توسط مدل‌های ذهنی، رویاهای آینده خود را میسازیم.
تربیت صحیح فرزندان در عصر رسانه، توجه والدین را از فرهنگ برخاسته از صنعت گرفته و به‌موضعی که به آن تعلق دارد، یعنی خود و فرزندانمان، برمیگرداند. اگر میخواهیم با یک فرهنگ خودساخته و حمایت‌کننده همراه شویم. دو وظیفه اصلی به‌عنوان والدین برعهده ما قرار میگیرد. در ابتدا ما باید به‌صورت آگاهانه رابطه حساب‌شده‌ای با فرهنگ برخاسته از صنعت ایجاد کنیم. این به‌معنی درک چگونگی کاهش دادن تأثیرات منفی آن است. در مرحله دوم، نه تنها برای رسیدن به نیازهای بشری فرزندان خود باید به‌خوبی کوشش کنیم، بلکه نیاز خود را نیز مدنظر قرار دهیم.
ایجاد یک فرهنگ خودساخته، یعنی فرهنگی که بسیاری از ما آنرا قبول داریم مستلزم صرف انرژی، شناسایی و پیروی از آنچه باور داریم است. این یعنی والدین، نیرو و خلاقیت روحانی و ذاتی خود را در جهان به رو‌های جدید موجود نشان دهند.