بایگانی برچسب ۸ مارس

زندگی

کودکان را جنسیت‌زده تربیت نکنیم‎

الیا شهبازی// آموزه‌های برابری جنسیتی، از همان آغاز کودکی در ذهن سپید بچه‌ها نقش می‌بندد و باعث می‌شود آنها فارغ از تفاوت‌های ظاهری، با یکدیگر رفتار کنند. برخی از این آموزه‌ها را با هم مرور می‌کنیم: ۱- به کودکان بیاموزیم که مسوولیت‌پذیر باشند. به کودکمان، چه پسر و چه دختر، بیاموزیم که مسوولیت‌پذیر باشد. در بازی‌های کودکانه با نقش بازی کردن به او بیاموزیم که فارغ از جنسیتش او مسوول آن چیزی است که می‌خواهد، آن کاری که می‌کند و…
ادامه مطلب
زندگی

من هزاران ساله

مانیا عاله‌پور// حس مادری را دارم که همیشه نگران است. زن بودن در ایران برای من یعنی همین. میلیون‌ها فرزند را در دامنم گذاشته‌اند که هیچ‌یک را نزاییده‌ام، اما هرکدامشان افتخار بیافریند، دلم را قرص می‌کند و هرکدامشان غیر از این باشد، دلم را می‌لرزاند.  فرزندان من تمام دختران و زنان ایرانی‌اند. حقیقتش این است که من درک می‌کنم در برهه‌ای زندگی می‌کنم که آن را می‌توان مرحله گذار نام گذاشت؛ مرحله گذر زن ایرانی از غیاب به حضور، از…
ادامه مطلب
زندگی

صورتی یا آبی؟

اعظم حیدری// دکتر سونوگرافی لبخند می‎زند و می‎گوید: تیم آبی. اگر این جمله صد سال قبل بیان شده بود، مخاطب هاج‎وواج می‎ماند. اما امروزه برای بیشتر مردم امریکای شمالی آبی یعنی پسر و صورتی یعنی دختر؛ تقسیم‎بندی‎ای که قسمت بزرگی از شهرتش را مدیون کمپانی‎های تبلیغاتی لوازم کودک است. دو رنگ برای دو جنس یعنی مصرف بیشتر، چون بیشتر پدرها و مادرها حتی نمی‎توانند تصور کنند که پسرشان را در کالسکه صورتی بگذارند یا دخترشان را در اتاقی با تزیینات…
ادامه مطلب
تماشاخانه

حذف نابرابری جنسیتی، همین امروز

نابرابری جنسیتی به معنی شرایطی است که در آن، یک‌ جنس صرفا به دلیل جنسیت خود مورد تبعیض قرار می‌گیرد و از امکانات، منافع و موقعیت‌های کمتری نسبت به سایرین برخوردار می‌شود. در اکثر جوامع به خاطر هنجارها و سنت‌های ریشه‌دار تاریخی، نابرابری جنسیتی به ضرر دختران و زنان است. این نابرابری، نه تنها از نظر اخلاقی امری مذموم شمرده می‌شود بلکه آثار اجتماعی و اقتصادی زیادی نیز برای جامعه دارد. جامعه‌ای که به دلیل نابرابری جنسیتی از توان نیمی از…
ادامه مطلب
زندگی

چراغ‌ها را من روشن می‌کنم

آناهیتا ظل‌طاعت// ۱- یک وضعیت دردناکی وجود دارد؛ خانه‌هایی ساکت و کم‌نور که رنجِ مدام، روی تمام وسایل و اثاث‌شان ماسیده. میزهای غذایی که به ندرت همه‌ افراد خانواده دورش جمع می‌شوند.  حتی برای ناهار روز تعطیل.  آدم‌های این خانه‌ جدا جدا گل سرسبد هر جمعی هستند.  همه‌شان هم دائما بیرون از خانه در حال برق انداختن شمایل مقوایی هم هستند. آگاهانه  به دروغی بزرگ دامن می‌زنند. انگار که این دروغ، آخرین پناه‌شان باشد برای رهایی از شرمِ ناکامی. برای…
ادامه مطلب